sábado, 14 de febreiro de 2009

LOCOS POR LA MÚSICA (LP, Pista Libre, 1982)

"Locos por la Música" foi un disco editado polo programa Pista Libre que se emitía os sábados pola mañá na primeira canle de TVE. Aínda que tódolos temas xa estaban publicados previamente en singles ou Ep´s a selección foi realmente acertada incluíndo grandes clásicas de 1982.

Cara A
1.PARÁLISIS PERMANENTE Autosuficiencia (2:07)
2.ESPASMÓDICOS Están Deseando Que Te Pongas a Temblar (1:40)
3.ESCLARECIDOS Música Para Convenios Colectivos (3:13)
4.GLUTAMATO YE-YÉ Hay Un Hombre En Mi Nevera (3:24)
5.DERRIBOS ARIAS Dios Salve Al Lendakari (2:00)

Cara B
1.LA BANDA DEL TREN Esclavo De La Noche (2:53)
2.ZOQUILLOS Nancy (2:01)
3.TELEGRAMA Chica Del Metro (3:38)
4.PISTONES Las Siete Menos Cuarto (2:40)
5.WAQ Ladrones De Juguetes (3:27)

Notas da contraportada
Un aviso. Este disco no es ni pretende ser una colección de "grandes éxitos" de las compañías independientes españolas de música pop. Afortunadamente, los francotiradores discográficos se han multiplicado y ahora mismo se necesitaría un LP doble o triple para dar salida a los títulos más representativos de un movimiento que ha explotado en 1982: la creación de música en libertad, fuera de los ámbitos de las grandes empresas del entretenimiento masificado. No, este disco es simplemente un recordatorio de algunos grupos que desfilaron por "Locos por la música" eI programa especial de PISTA LI BRE que se emitió el 20 de Junio de 1982 (y fue repuesto el 13 -Novbre.-1982) y que tuvo una larga historia y unas peripecias increíbles y que puede quedar para la historia como la primera vez que los nuevos grupos independientes asaltaron a Ia Primera Cadena de TVE, una invasión de descaro y energía, humor y pretensiones. Pensándolo bien, este LP puede tener un carácter, representativo. Hay muchos grupos madrileños pero también están Telegrama (Barcelona). Banda del Tren (Gijón) y Derribos Arias (San Sebastián). Se puede hallar pop, punk, tecno, rock de los sesenta y alguna cosa indefinible. Canciones airadas ante una situación social, temas frívolos, los inevitables conflictos sentimentales, fantasías desquiciadas. Música que resulta -perdón por los tópicos- fresca y divertida y revitalizadora. Música que no hubiera sido posible si sus creadores se hubiesen quedado esperando a que una multinacional les tocara con su (falsa) varita maravillosa. Doble grandeza: su potencial intrínseca de expresión juvenil no manipulada y su valor indicativo de la tendencia hacia la grabación y distribución por canales no convencionales. Pista Iibre para ellos.
Diego A. Manrique (Diciembre de 1982)

Ningún comentario: